ablatie/hartfalen

[bert]

Lotgenoten,

Ben man, senior (66). Heb chronisch boezemfibrilleren sinds 8 jaar. En heb daar vragen over in de hoop dat jullie als medepatiënten me kunnen helpen.

1 Vergroot chronische hartritmestoornis op den duur de kans op hartfalen?

2 Mijn ochtenden zijn vaak matig, 's middags kan ik goed fietsen. Dus een zware patiënt ben ik gelukkig niet. Ik weet soms niet beter meer. Wat is jullie ervaring, knap ik op van ablatie?

3 Ablatie moet via operatie (ribben), kan niet via lies. Iemand ervaring mee?

4 Moet het nog steeds twee keer?

5 Ik weet van andere ziektes die ik helaas had dat het van groot belang is wie je helpt. Wat is het beste, meest vooruitstrevende hartcentrum van Nederland (of buitenland)

Erg bedankt voor de antwoorden!!!!

Vriendelijke groet,

Theo

[hippo]

Theo,  Wat versta je onder chronisch? Heb je continu hartritmestoornissen, of is het met bepaalde tussenpozen? Mijn vrouw heeft ze ook, zo ongeveer om de twee weken. Omdat ze in het plaatselijke ziekenhuis heel slecht werd voorgelicht en begeleid heeft ze een second opnion gevraagd en is nu onder controle van dr. Hassink van het UMC Utrecht. Hij is gespecialiseerd in hartritmestoornissen wist haar angst geheel weg te nemen, terwijl ze daarvoor flink bang was gemaakt door de manier van optreden en 'behandelen' in het vorige ziekenhuis. Ritmestoornissen zijn niet levensbedreigend, wel vermoeiend en dus vervelend. Dr. Hassink leerde mijn vrouw een eenvoudig trucje, dat niet altijd maar wel vaak hielp bij een beginnende stoornis: even op je hand blazen. Zelf ontdekte ze dat een glas koud water drinken soms ook helpt en haar laatste ontdekking is even gaan liggen en dan op haar linkerzij rollen: weg stoornis binnen enkele minuten. Ablatie kan wel via de lies en wellicht ook via de pols, zoals ook een katheterisatie op beide manieren mogelijk is, wat ik zelf heb ondervonden. Ablatie hoeft niet twee keer, althans niet direct. Het hangt af van het resultaat op langere termijn of het eventueel nog een keer gedaan moet worden. Slik je toevallig ook metoprolol? Zo ja, overweeg dan daarmee te stoppen want dat spul is niet gemaakt/geschikt om ritmestoornissen te stoppen, maar om het aantal slagen per minuut beneden een bepaald maximum te houden om te voorkomen dat mensen zich te zwaar inspannen waarmee het hart te zwaar belast zou kunnen worden. Bij mijn vrouw treden de ritmestoornissen altijd uitsluitend op als ze geheel in rust is en geen enkele lichamelijke inspanning verricht. Zij slikte ook metoprolol hetgeen tot gevolg had dat ze al bij de geringste inspanning doodmoe werd. Trap op (3 m.) en ze moest 10 minuten uitblazen. De cardiologe wist zeker dat het niet aan de metoprolol lag en stuurde haar naar de longarts. Na het hele onderzoek aldaar vroeg hij: wat kwam u eigenlijk doen? Vraagt u dat maar aan de cardiologe, was haar antwoord. Enfin, ze stopte met die rommel en had onmiddellijk haar normale conditie weer terug. Wat ablatie betreft schijnt men in Maastricht een grote expertise te hebben opgebouwd.

Succes! 

[theo777]

Dank, Hippo, chronisch wil bij mij zeggen voortdurend. Goed dat jouw vrouw nu trucs en controle heeft. Ik blijf hopen op nog meer tips, Theo

[rvleeuwen2002]

Hoi Theo,

ik ben nog een "jonge" man van 52 en heb 13 jaar constant last gehad van boezemfibrilleren en eveneens in deze periode 2 keer ( in 2007, was toen 42 én 2011 ) een Maze-ablatie ondergaan ( via de liezen ) in het LUMC in Leiden, waarbij ik moet zeggen dat ik hier uitstekend over te spreken ben.

Ook heb ik in deze periode van 13 jaar in totaal 23 cardioversies gehad, omdat mijn hart om de zoveel tijd wederom verkeerd begon te rommelen.

Vanaf 2011 dacht ik dat het allemaal voorspoedig ging, tot aan het weekend van zaterdag 9 september 2017, toen ik op de bank zat in mijn huiskamer en het tot mijn grote ongenoegen weer verkeerd ging en ik opgenomen werd op de Hartbewaking van het Reinier de Graafgasthuis in Delft ( eveneens grote complimenten voor deze verpleegkundigen ). Daar werd mij verteld, dat ik op zondag 10 september mijn 24e cardioversie zou krijgen, die ik dan ook daawerkelijk gekregen heb om 11.15 uur in de ochtend. Op dat moment is het zwaar deprimerend allemaal, zeker vanwege het feit, omdat je weet welk lang voortraject je in moet gaan om uiteindelijk tot een goed resultaat te komen.

Toch moet ik je vertellen dat ik er al met al positief onder blijf, omdat de doktoren, zo is mij meer dan duidelijk gebleken, er écht zijn om je beter te maken.

Blijf optimistisch Theo, want je weet; na regen komt zonnschijn.

Met vriendelijke en welgemeende groet,

Ronald ( een meelevende lotgenoot )

 

[roza]

Hallo Theo,

twee weken geleden ben ik in het St.Antonius ziekenhuis in Nieuwegein geopereerd aan een lekkage van de mitralisklep

en tegelijkertijd heeft de thoraxchirurg een cryo ablatie uitgevoerd n.a.v.mijn hartritmestoornissen die ik ook al een jaar of

acht had.

Ik heb dit ziekenhuis geselecteerd omdat daar de mini invasieve methode d.w.z.vanaf de zijkant tussen de ribben door als

standaard voor deze operatie wordt gedaan. 

Veel patientvriendelijker en snellere herstelperiode dan met de open hart methode.

De specialist op dat gebied in Nieuwegein is Dr..de Kroon.

De druk in m'n longen tengevolge van de langdurige hartkleplekkage werd alsmaar groter en brengt dan blijvende schade

aan de longblaasjes aan.

Het St.Antonius in Nieuwegein is het beste en bekendste centrum in Nederland voor hart – en longziekten.

Ronny Roza-Riezebos

Deventer

[Hartgenoten]

Hallo Theo,

Bij een ablatie worden littekens gemaakt in/op het hart om zo de plaats waar de ritmestoornis optreedt uit te schakelen.

Dit kan op twee manieren en gebeurt in principe door middel van een catheter via de lies.:

RF-ablatie d.m.v. verhitting

Cryoablatie d.m.v. bevriezing

 

Voor sommige specifiek ritmestoornissen zijn er nog andere methodes.

Ook zijn er technieken waarbij de arts aan de buitenkant van het hart littekens maakt, dit kan d.m.v. een (kijk)operatie.

Dus ik vraag me af of u tot deze laatste groep behoort, want de gewone ablatie gaat via de lies.

 

 

Anneliese Wijers-Barten

 

[Auteur]

Berichten