hallo ik was 44 jaar toen ik hartpatient werd.ik heb een bypass gehad en vorig jaar verschillende onderzoeken .nu moet ik morgen gedotterd worden omdat ik weer 2 aders verstopt heb zitten.ook heb ik een vaatziekte wat verder word onderzocht.
ja ik heb ook kids 7 stuks waarvan de jongsten 10 en 6 zijn voor hun is het ook altijd een spanning komt mamma weer thuis of blijft ze nog langer weg.

dit verhaal komt mij zeer bekend voor.
ik had dit zelf kunnen schrijven alleen heb ik geen kinderen en ben geen moeder.
heb ook medisch verleden maar je wilt geen zeur zijn.
ik wens je heel veel sterkte toe met de onderzoeken maak je niet te druk hierover het komt wel goed.

Hallo, ik ben nieuw net aangemeld.
Het verhaal komt me bekend voor. Ik ben ruim een jaar geleden voor het eerst bij de huisarts geweest met pijnlijk gevoel op de borst, benauwd.
Volgens haar was het een vorm van hyperventilatie, dus naar de oefentherapie.
Mijn ademhaling was prima en na 5 behandelingen mocht ik wel gaan. De verschijnselen zijn nog steeds niet over en ben ook vaak erg moe. Ik dacht, misschien ijzer tekort.. Dus 2 maanden terug bloed laten prikken, was wel iets lager dan normaal, maar niets aan de hand. Nu heb ik het al een paar weken in mijn rug, moest maar een foto laten maken. Gisteren werd ik gebeld over de uitslag, er is sprake van slijtage in mijn rugwervels , dus daar moet je dan maar mee leren leven. Maar vervolgens werd er verteld dat op de röntgenfoto een verkalking van de slagader was te zien. Nou dat is schrikken, ik heb natuurlijk geen idee bij hoeveel verkalking het zichtbaar wordt op een “bottenfoto.
Volgende week maandag een afspraak met de huisarts, gesprek en onderzoeken die gedaan moeten worden voor hart en vaatziekten.
Ook ik ben net vorige week 43 jaar geworden, een dochter van 6 jaar oud, en dit is toch wel schrikken. Toch blijf ik denken dat dit al veel eerder had kunnen worden onderzocht nadat ik met verschillende klachten ben gekomen die hier allemaal mee te maken kunnen hebben.

Ik ben een vrouw van inmiddels 43, maar bij mij begonnen de problemen al toen ik 35 of 36 was. Jaren met pijn op de borst klachten rondgelopen, de huisarts had bloed afgenomen en had aan de hand daarvan geconcludeerd dat het in elk geval niet mijn hart kon zijn, slokdarm medicijnen geslikt en gewoon maar jaren doorgelopen met pijn, omdat als de huisarts niet eens weet wat het zou kunnen zijn, wat heb ik daar dan te zoeken? Uiteindelijk, op mijn 39e, bleek ik wel degelijk verstopte kransslagaderen te hebben. Bij mij uitte zich dat in een scherpe pijn op de borst, niet drukkend, zoals veel mannen dat hebben. Die atypische pijn is juist kenmerkend voor een vrouw, maar dat wist ik toen niet en de huisarts blijkbaar ook niet. Op mijn 39e ben ik driemaal gedotterd en kreeg tijdens twee van die behandelingen een hartinfarct, gelukkig met weinig schade tot gevolg. Ik rook niet, heb een slank postuur en ga drie keer per week naar de sportschool om te spinnen. Inmiddels heb ik alweer 2 jaar last van pijnklachten op de borst, eerst na inspanning, maar nu ook tijdens en soms ook na inspanning. Volgende week vrijdag krijg ik weer een catheterisatie en als blijkt dat er weer een vernauwing zit, word ik meteen gedotterd indien mogelijk. Overigens ben ik wél erfelijk belast via mijn vader die al ver voor zijn 60e kampte met dezelfde problemen. Mijn jongere broer kreeg op zijn 36e een hartinfarct (en leeft gelukkig nog) terwijl hij zich net van onder tot boven had laten controleren nadat van mij bekend werd wat ik mankeerde en nadat onze vader een 5-voudige bypass had ondergaan. Uit de controle bleek dat er geen enkele aanleiding was om te denken dat er iets niet in orde zou zijn.

Ik ben dan wel een vader en geen moeder, maar het is zeer herkenbaar wat je schrijft. Vanaf ongeveer mijn 32e last van moeheid en hartkloppeingen. Er "was niets aan de hand" zei de cardioloog. 7 jaar later, op mijn 39e een pittige operatie aan mijn hartkleppen moeten ondergaan.